 |
| bhagwat chapter 9.13 |
श्रीशुक
उवाच
निमिरिक्ष्वाकुतनयो वसिष्ठं
अवृतर्त्विजम् ।
आरभ्य सत्रं सोऽप्याह शक्रेण प्राग्वृतोऽस्मि भोः ॥ १ ॥
तं निर्वर्त्यागमिष्यामि तावन्मां
प्रतिपालय ।
तूष्णीं आसीद् गृहपतिः
सोऽपीन्द्रस्याकरोन् मखम् ॥ २ ॥
निमिश्चलमिदं विद्वान्
सत्रमारभतामात्मवान् ।
ऋत्विग्भिः अपरैस्तावत् नागमद्यावता
गुरुः ॥ ३ ॥
शिष्यव्यतिक्रमं वीक्ष्य तं
निर्वर्त्य गुरुरागतः ।
अशपत् पतताद् देहो निमेः पण्डितमानिनः
॥ ४ ॥
निमिः प्रतिददौ शापं
गुरवेऽधर्मवर्तिने ।
तवापि पतताद् देहो लोभाद् धर्ममजानतः
॥ ५ ॥
इत्युत्ससर्ज स्वं देहं
निमिरध्यात्मकोविदः ।
मित्रावरुणयोर्जज्ञे उर्वश्यां
प्रपितामहः ॥ ६ ॥
गन्धवस्तुषु तद् देहं निधाय
मुनिसत्तमाः ।
समाप्ते सत्रयागेऽथ देवान् ऊचुः
समागतान् ॥ ७ ॥
राज्ञो जीवतु देहोऽयं प्रसन्नाः
प्रभवो यदि ।
तथेत्युक्ते निमिः प्राह मा भून्मे
देहबन्धनम् ॥ ८ ॥
यस्य योगं न वाञ्छन्ति वियोगभयकातराः
।
भजन्ति चरणाम्भोजं मुनयो हरिमेधसः ॥ ९
॥
देहं नावरुरुत्सेऽहं दुःखशोकभयावहम् ।
सर्वत्रास्य यतो मृत्युं मत्स्यानां
उदके यथा ॥ १० ॥
देवा ऊचुः
विदेह उष्यतां कामं लोचनेषु शरीरिणाम्
।
उन्मेषणनिमेषाभ्यां
लक्षितोऽध्यात्मसंस्थितः ॥ ११ ॥
अराजकभयं नॄणां मन्यमाना महर्षयः ।
देहं ममन्थुः स्म निमेः कुमारः समजायत
॥ १२ ॥
जन्मना जनकः सोऽभूद् वैदेहस्तु
विदेहजः ।
मिथिलो मथनाज्जातो मिथिला येन
निर्मिता ॥१३॥
तस्माद् उदावसुस्तस्य पुत्रोऽभूत्
नन्दिवर्धनः ।
ततः सुकेतुस्तस्यापि देवरातो महीपते ॥
१४ ॥
तस्माद् बृहद्रथस्तस्य महावीर्यः
सुधृत्पिता ।
सुधृतेर्धृष्टकेतुर्वै हर्यश्वोऽथ
मरुस्ततः ॥ १५ ॥
मरोः प्रतीपकस्तस्मात् जातः कृतरथो
यतः ।
देवमीढस्तस्य पुत्रो विश्रुतोऽथ
महाधृतिः ॥ १६ ॥
कृतिरातः ततस्तस्मात् महारोमा च
तत्सुतः ।
स्वर्णरोमा सुतस्तस्य ह्रस्वरोमा
व्यजायत ॥ १७ ॥
ततः शीरध्वजो जज्ञे यज्ञार्थं कर्षतो
महीम् ।
सीता शीराग्रतो जाता तस्मात् सीरध्वजः
स्मृतः ॥ १८ ॥
कुशध्वजस्तस्य पुत्रः ततो धर्मध्वजो
नृपः ।
धर्मध्वजस्य द्वौ पुत्रौ
कृतध्वजमितध्वजौ ॥ १९ ॥
कृतध्वजात् केशिध्वजः खाण्डिक्यस्तु
मितध्वजात् ।
कृतध्वजसुतो राजन् आत्मविद्याविशारदः
॥ २० ॥
खाण्डिक्यः कर्मतत्त्वज्ञो भीतः
केशिध्वजाद् द्रुतः ।
भानुमांस्तस्य पुत्रोऽभूत्
शतद्युम्नस्तु तत्सुतः ॥ २१ ॥
शुचिस्तु तनयस्तस्मात् सनद्वाजः
सुतोऽभवत् ।
ऊर्जकेतुः सनद्वाजाद् अजोऽथ
पुरुजित्सुतः ॥ २२ ॥
अरिष्टनेमिस्तस्यापि श्रुतायुः
तत्सुपार्श्वकः ।
ततश्चित्ररथो यस्य
क्षेमाधिर्मिथिलाधिपः ॥ २३ ॥
तस्मात् समरथस्तस्य सुतः सत्यरथस्ततः
।
आसीद् उपगुरुस्तस्माद्
उपगुप्तोऽग्निसंभवः ॥ २४ ॥
वस्वनन्तोऽथ तत्पुत्रो युयुधो यत्
सुभाषणः ।
श्रुतस्ततो जयस्तस्माद्
विजयोऽस्मादृतः सुतः ॥ २५ ॥
शुनकस्तत्सुतो जज्ञे वीतहव्यो
धृतिस्ततः ।
बहुलाश्वो धृतेस्तस्य कृतिरस्य महावशी
॥ २६ ॥
एते वै मैथिला राजन्
आत्मविद्याविशारदाः ।
योगेश्वरप्रसादेन द्वन्द्वैर्मुक्ता
गृहेष्वपि ॥ २७ ॥
इति श्रीमद्भागवते महापुराणे पारमहंस्यां
संहितायां नवमस्कन्धे त्रयोदशोऽध्यायः ॥ १३ ॥
